آشنایی با برنامه ریزی استراتژیک
آشنایی با برنامه ریزی استراتژیک
۱- تعریف برنامهریزی
برنامهریزی عبارتست از فرایندی دارای مراحل مشخص و به هم پیوسته برای تولید یك خروجی منسجم در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیمات. برنامه بیانی روشن، مستند و مشروح از مقاصد و تصمیمات است.
برنامه خروجی فرایند برنامهریزی است اما برنامه ریزی یك فرایند پیوسته است كه پیش از اتخاذ هر تصمیمی آغاز شده و پس از اجرای آن تصمیم ادامه می یابد.
از جنبه ماهیت، برنامهریزی دارای انواع برنامهریزی فیزیكی، سازمانی، فرایند، مالی، وظیفهای و عمومی است. از جنبه افق زمانی، برنامهریزی را میتوان در قالب برنامهریزی كوتاهمدت، برنامهریزی میان مدت و برنامهریزی بلندمدت دستهبندی كرد.
بیشتر برنامهریزیها بر اساس دیدگاه عقلایی، دارای شكل آرمانها و اهداف- طرحها و اقدامات- منابع موردنیاز هستند. در این مدلها ابتدا آرمانها و اهداف سازمانها تبیین شده، سپس طرحها و اقدامات لازم تعیین و در نهایت منابع موردنیاز برای انجام پروژه برآورد میگردند.
۲- برنامهریزی و تغییر
تغییر در شرایط محیط، سیاستها، نگرشها، دیدگاهها، ساختارها، نظام ها و . . . عواملی هستند كه بر آرمانها و اهداف برنامهریزی تأثیر گذاشته كه در نهایت باعث تغییر برنامه میگردند. برنامهریزی در شكل اشاره شده در فوق ظرفیت و توانایی مقابله با چنین تغییراتی را نداشته و منجر به شكست میگردد.
این شرایط موجب رشد این تفكر شد كه در برنامهریزی باید بتوان با تغییرات، جهت حركت سازمان را تغییر داد و جهت و رفتار جدیدی را در پیش گرفت. این نگرش زمینهساز ابداع برنامهریزی استراتژیك شد.
بر خلاف برنامهریزی سنتی كه در آن آرمانها و اهداف تعیین میشوند در برنامه ریزی استراتژیك، هدف تبیین و تدوین استراتژی است. بسته به نوع، تنوع و ماهیت تغییرات موجود در محیط میتوان تركیبی از برنامهریزی سنتی و برنامهریزی استراتژیك را به كار برد.
۳- استراتژی
استراتژی برنامه، موضع، الگوی رفتاری، پرسپكتیو، سیاست یا تصمیمی است كه سمت و سوی دیدگاهها و جهت حركت سازمان را نشان میدهد. استراتژی میتواند تحت سطوح سازمانی، وظایف و محدوده زمانی متفاوت تعریف شود.
۴- برنامهریزی استراتژیك
برنامهریزی استراتژیك گونهای از برنامهریزی است كه در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژیهاست. از آنجایی كه استراتژی میتواند عمر كوتشاه یا بلند داشته باشد برنامهریزی استراتژیك میتواند برنامهریزی بلندمدت یا كوتاهمدت باشد اما رویكردی متفاوت دارد.
مدیریت استراتژیک منابع انسانی نیز یکی از موارد بسیار کاربردی و مهم در هر سازمانی میباشد.
مدیریت استراتژیک منابع انسانی، مقاصد و طرح های سازمان را درمورد این موضوع که چگونه اهداف کسب و کار از طریق کارکنان تحقق یابند، تعریف می کند.
هفت پرسش استراتژیک نیز بسیار مهم میباشد که در مقالات بعدی به آن پرداخته می شود.
عواملی که مدیریت استراتژیک را با شکست مواجه می کند، عبارتند از :
1- عدم دقت در پیشبینی برنامه؛
در برنامه ریزی استراتژیک ،جمع آوری اطلاعات درست و دقیق بسیار مهم است. اطلاعات ناقص و غلط، منجر به شکست برنامه خواهد شد .
2- وابستگی بیش از حد برنامه ها به یکدیگر؛
این امر باعث می شود که اگر یک برنامه، یا یک مرحله از برنامه شکست بخورد، بقیه برنامه ها نیز با شکست مواجه می شود .
3- مردد بودن در اجرای برنامه مصوّب؛
برنامه ریزی دو قسمت دارد؛ قسمت فکری و قسمت اجرا و در اجرا نباید مردّد بود .
4- عدم انعطاف در برنامه ریزی؛
در برنامه ریزی یک اصل وجود دارد که آن ثبات در عین انعطاف است؛ یعنی در خود هدف ثبات داریم؛ اما در راه رسیدن به آن (شیوه کار) باید انعطاف داشته باشیم .
5- تضاد در برنامه؛
قسمت های مختلف یک برنامه نباید با هم در تناقض باشند.
انجمن برنامهریزی استراتژیک
این انجمن یک سازمان حرفهای است که در سال 1967 تاسیس شده و هدف از آن توسعه آگاهی و درک مدیریت استراتژیک از طریق انتشارات، رخدادهای آموزشی، کنفرانسها و گروههای ویژه است.
این شرکت فعال در زمینه مشاوره مدیریت و مشاوره ایزو می باشد.
در مسیر موفقیت با ما همراه شوید.
02177942240-02177959675